Znakowanie zwierząt

Dwoma najczęściej stosowanymi sposobami znakowania zwierząt w celu ich identyfikacji jest tatuaż i system elektroniczny. Ta druga metoda wykorzystuje mikroczip. Składa się on z małego układu scalonego z zaprogramowanym losowo wybranym 15 cyfrowym numerem, połączonym z układem odgrywającym rolę anteny.

Całość zatopiona jest w szklanej kapsule, która wielkością odpowiada ziarenku ryżu. Transponder (mikroczip) aktywowany jest przez fale radiowe wysyłane przez czytnik. Po przetworzeniu przez mikroprocesor fala radiowa zawierająca zakodowany numer mikroczipa wysyłana jest z powrotem do skanera, który ją dekoduje i wyświetla w postaci numeru identyfikacyjnego na ekranie. Ze względu na to, że mikroprocesor nie potrzebuje wymiennych źródeł zasilania ani części, które podlegają wymianie można stwierdzić, że jego sprawne działanie trwa dziesiątki lat, a na pewno dużo dłużej niż życie przeciętnego zwierzęcia. Mikroprocesory dostarczają stałej, unikalnej pod względem kodu identyfikacji, która nie traci swej wartości wraz z upływem czasu ani się nie wybarwia tak jak tatuaże. Implantacja mikroprocesora odbywa się za pomocą igły przypominającej normalne igły do robienia zastrzyków o troszkę większej średnicy.

Zabieg wykonywany jest w formie iniekcji podskórnej w lewą okolicę szyji u psów, kotów i tchórzofretek oraz iniekcji domięśniowej u ptaków i gadów.
Nasza przychodnia od początku działalności współpracuje z Polskim Towarzystwem Identyfikacji i Rejestracji Zwierząt, realizując programy Identyfikacja.pl. oraz SAFE ANIMAL. Co roku staramy się uczestniczyć w akcjach bezpłatnego czipowania psów, sponsorowanych przez Urząd m.st. Warszawy.