Homeopatia – metoda leczenia niekonwencjonalnego, pomimo kontrowersyjności praktykowana w wielu krajach na całym świecie. Zakłada, że ten sam czynnik, który szkodzi ustrojowi może być lekiem, jeżeli zostanie użyty w minimalnej dawce (podobne leczy się podobnym).
W homeopatii stosuje się bardzo rozcieńczone roztwory wodno-alkoholowe substancji, które u zdrowych pacjentów wywołują objawy psychosomatyczne identyczne z objawami chorobowymi. Homeopaci twierdzą, że leczenie homeopatyczne wzmaga siłę życiową i pobudza układ odpornościowy pacjenta, a skuteczność preparatów należy przypisywać niepotwierdzonemu przez naukę efektowi pamięci wody. Leki homeopatyczne przygotowuje się z surowców głównie pochodzenia roślinnego lub mineralnego. Najczęstszymi postaciami leków homeopatycznych wykorzystywanymi w medycynie weterynaryjnej są roztwory do iniekcji, krople oraz żele i maści do użytku zewnętrznego.
Autohemoterapia polega na bodźcowym działaniu własnej krwi, pobranej z żyły i wstrzykniętej domięśniowo. W przeszłości metoda ta była często stosowana, ale z czasem zaniechano jej, jako uciążliwą i mało skuteczną. I oto pojawiła się w medycynie alternatywnej w postaci skojarzonego działania krwi własnej przy udziale leków homeopatycznych. Takie bodźcowe działanie ma za zadanie podniesienie odporności organizmu. Stosuje się głównie u zwierząt (np. psy, koty) z osłabioną odpowiedzią immunologiczną. Spektrum wskazania do autohemoterapii to: przewlekłe alergie, wypryski atopowe, astma oskrzelowa, uciążliwe choroby skóry, kocie katary, powiększone migdały czy inne nawracające infekcje wirusowe, niski poziom odporności, przewlekłe procesy miejscowe, przewlekłe zaburzenia metaboliczne, choroby zwyrodnieniowe.